මට කියන්නම ඕනි උනාට
මට කියා ගන්න බැරිම උනේ ඒක...
කිව්වට වැඩක් නැති උනත්,
අවසාන මොහොතෙදිවත්,
"මාව දාලා යන්න එපා" කියන එක....
මෙහෙම වෙන්නම ඕනි මට
මං කව්දැයි අමතක උනාට...
සංවාද කරන්න ගත්තාට...
දුක සැප බෙදා ගත්තාට...
ඇයි තව,
ඇය එනකොට වාට්ටුවට
සතුටෙන් මාව පුරව ගත්තාට,
ඒකට හිත පුරුදු කර ගත්තට....
ඇත්තටම ඉතින්,
ඇයට ඉන්න ඕනි උනත්
ඇයට යන්නම වෙනවා කාලය ආපුවම,
මොකද ඉතින් ඇයනේ දොස්තර....
ඒත්,
එකම ඉස්පිරිතාලෙ,
සමහරවිට එකම ඇදේ ඉදීවි මම,
ඇය එනකම් බලාගෙන....
මොකද ඉතින් මමනේ ලෙඩා
පැරලයිස් වෙච්ච.......
(2020/09/11)
#අකිල
No comments:
Post a Comment